μεταχειρισμένα ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΟΥΝ Α. Ν., ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ, Εξαντλημένο!

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΟΥΝ Α. Ν., ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ, Εξαντλημένο!

Στο βιβλίο του ο αείμνηστος καθηγητής Ν. Α. Κουν, ένας από τους πιο ξακουστούς σοβιετικούς ιστορικούς του ελληνικού πολιτισμού, παρουσιάζει με συστηματικό τρόπο τους ελληνικούς μύθους (θρύλους για φανταστικά όντα: θεούς, ήρωες και δράκους που τάχα ζήσανε, σ' αμνημόνευτες εποχές, στην Ελλάδα και σ' άλλες γειτονικές χώρες). Στο μυαλό των κατοίκων της αρχαίας Ελλάδας, οι διάφορες φυσικές δυνάμεις προσωποποιούνταν σε θρυλικές θεότητες. Οι ελληνικοί μύθοι είναι αφηγήσεις γύρω από τις περιπέτειες ή τα ηρωικά κατορθώματα ορισμένων θνητών ηρώων πούταν προικισμένοι με υπερφυσική δύναμη, θάρρος κι' εξυπνάδα. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι αυτοί ήταν παιδιά θεών και θεαινών. Αργότερα, τους θρύλους αυτούς τους δανείστηκαν και οι Ρωμαίοι. Είναι γνωστοί με τη γενικότερη ονομασία "αρχαία ελληνική μυθολογία". Οι κύκλοι των τοπικών μύθων που εμφανίστηκαν σε διάφορες περιοχές της ευρωπαϊκής Ελλάδας, (Αττική, Βοιωτία, Αργολίδα, Αιτωλία, Θεσσαλία κλπ.), στα νησιά του Αιγαίου πελάγους και σ' άλλα (Κρήτη, Ρόδος, Δήλος) ή στις ελληνικές αποικίες στα δυτικά παράλια της Μικρασίας, συγχωνεύτηκαν βαθμιαία σ' ένα πρωτότυπο σύστημα θρησκευτικής αντίληψης για τον κόσμο που βασιζόταν στη θεοποίηση των ακατάληπτων φυσικών φαινομένων και στην τίμηση της μνήμης των προγόνων - αρχηγών-ηρώων των γενών - που θεωρούνταν παντού "ισόθεοι". Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι και τα έπη που συντάχτηκαν με βάση αυτούς τους μύθους (η "Ιλιάδα και η "Οδύσσεια" του Όμηρου, η "θεογονία" του Ησίοδου, η "Αργοναυτική" του Απολλώνιου του Ρόδιου και άλλα), ως ένα βαθμό αντικαθρέφτιζαν, όπως οι θρύλοι και τα παραμύθια άλλων λαών του αρχαίου κόσμου, τα φυσικά και τα ιστορικά φαινόμενα του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος όπου εμφανίστηκαν. (...) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)