μεταχειρισμένα 1883, Οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ, σε μετάφραση Ι. Σκυλίτση
1883, Οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ, σε μετάφραση Ι. Σκυλίτση (Ιωάννης Ισιδωρίδης-Σκυλίτσης ή Σκυλίσσης, Σμύρνη 1819 – Μόντε Κάρλο 1890).
Εξαιρετικά σπάνιο αν όχι αδύνατον, να βρεθεί η συγκεκριμένη έκδοση, ολόκληρη και σε αυτή την κατάσταση!
Δημοσιεύτηκε στα Γαλλικά (φυσικά), για πρώτη φορά το 1862..
Ο Σκυλίτσης προχώρησε απίστευτα γρήγορα στη μετάφραση του έργου στα Ελληνικά και την ίδια χρονιά, ξεκίνησε να τη δημοσιεύει σε συνέχειες στην εφημερίδα του, την “Ημέρα” της Τεργέστης.
Οι πρώτοι δύο τόμοι κυκλοφόρησαν με αυτόν τον τρόπο αλλά οι επόμενοι δύο εκδόθηκαν αυτόνομα και από διαφορετικούς οίκους. Ο τρίτος στη Βιέννη και ο τέταρτος στην Τεργέστη (το 1863 και οι δύο). Παράλληλα επανεκδόθηκε το περιεχόμενο των πρώτων δύο τόμων (Βιέννη).
Η παρούσα έκδοση του 1883, υπήρξε η πρώτη που κυκλοφόρησε ολοκληρωμένα ως βιβλίο, σε 4 τόμους (η έκδοση του Σαλίβερου, ήταν πολλά χρόνια μετά, αρχές 20ου αιώνα), και όλοι από τον ίδιο εκδότη.
Οι σελίδες είναι συνολικά 1590, με 376, 527, 351 και 336 ο κάθε τόμος αντίστοιχα. Είναι σε σχήμα 8ο, 18 επί 12.
Για το τέλος αφήνω το πιο ιδιαίτερο στοιχείο του βιβλίου, που είναι η εικονογράφηση του.
Δεκάδες ξυλογραφίες του Βασίλειου Α. Σάββα, που έργα του είναι τόσο δύσκολο να βρεθούν σήμερα. Αφήνω εδώ κάποιες σύντομες πληροφορίες :
Βασίλειος Α. Σάββας (Αθήνα, 1843).
Σπουδαστής της ζωγραφικής και της χαλκογραφίας. Ξυλογραφία διδάχτηκε από τον Αγαθάγγελο. Συνεργάστηκε με περιοδικά και εικονογράφησε μυθιστορήματα και διηγήματα της εποχής του. Το 1900 διατηρούσε εργαστήριο ξυλογραφίας στην Αθήνα. Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Χαρακτικής - Πινακοθήκη Γρηγοράκη και σε ιδιωτικές συλλογές.
Μαθητής του Αριστείδη Λ. Ροβέρτου και του Αγαθάγγελου Τριανταφύλλου.
Αλλά και με περισσότερες λεπτομέρειες ακόμα, μιας και η χαρακτική στο βιβλίο είναι ένα τεράστιο μέρος της αξίας του.
Σάββας Βασίλειος Α. (Αθήνα 1843 - Αθήνα μετά το 1900). Σπουδαστής της ζωγραφικής τα χρόνια 1861-63 και της χαλκογραφίας το 1866-67 —ξυλογραφία διδάχτηκε από τον Αγαθάγγελο. Το 1870 αντικατέστησε τον «αμελή» Αθανάσιο Αναγν. Πάλλη στην εικονογράφηση του δεύτερου τόμου (Παιδεία) του βιβλίου του Αναστάσιου Ν. Γούδα Βίοι παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών. Ο συγγραφέας σημειώνει χαρακτηριστικά στον Πρόλογό του: «Τας εικόνας του ανά χείρας τόμου επεξειργάσθη μετ’ ασυγκρίτως μείζονος ζήλου ο ξυλογράφος Βασίλειος Σάββας, άξιος πάσης συστάσεως διά τε τον ζήλον και την επιμέλειαν αυτού». Συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά: Η Φιλόστοργος Μήτηρ (1863-64), Εθνική Βιβλιοθήκη (1867-72), Ιλισσός (1868, 1894), Εφημερίδα των Παίδων (1868-97), Φιλολογικό Δελτίο του Συλλόγου «Βύρων» (1874-80), Αθηναΐς (1876-82), Παρθενών (1878-79), Επιθεώρησις Πολιτική και Φιλολογική, Τοξότης (1882), Αττικόν Μουσείον (1883), κ.ά. Φιλοτέχνησε τις ξυλογραφίες τίτλου των περιοδικών Βύρων (1874), Κυψέλη (1886), κ.ά. Το διάστημα 1872-95 εργάστηκε ως ξυλογράφος για το Αττικόν Ημερολόγιον Ειρηναίου Ασωπίου των ετών 1873-1896, ενώ συνεργάστηκε το 1870 με το Οικογενειακόν Ημερολόγιον του έτους 1871, το 1880 και το 1881 με το ημερολόγιο Ποικίλη Στοά των ετών 1881 και 1882, το 1881 με το Αθηναϊκόν Ημερολόγιον του έτους 1882 του Φραγκίσκου Πρίντεζη, κ.ά. Στα τέλη της δεκαετίας του 1870 εικονογράφησε πολλά από τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες στην δεύτερη περιόδο του περιοδικού Παρθενών: Φίλημα, Βασίλειο των Ερώτων, Κάρμεν και Αναΐς, Ο μυστηριώδης θάνατος, Ρωσικοί έρωτες, Αι Ρωσίδες Παρθένοι, κ.ά. Εικονογράφησε επίσης με ξυλογραφίες του τα βιβλία: Η οικογένεια του Θωμά Τέλλου και Η μικρή καλύβη του δάσους (1885, ανατύπωση: 1931), Η μαύρη ωραιότης ή Αυτοβιογραφία ενός ίππου (1894), κ.ά. Το 1900 διατηρούσε εργαστήριο ξυλογραφίας στην Αθήνα (Ρόμβης 13). Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Χαρακτικής - Πινακοθήκη Γρηγοράκη και σε ιδιωτικές συλλογές. Υπογράφει και με τα Β.Σ., Β.ΣΑ.
Για περισσότερες φωτογραφίες ή για το ενδεχόμενο καλύτερης τιμής, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε.